Ανάλογα με τον τρόπο σύνδεσής τους με τον δίσκο του τροχού διακρίνονται:
- Σ'αυτά που είναι σταθερά συνδεδεμένα με τον δίσκο του τροχού (μονοκόμματα).
- Σ'αυτά που αποσυναρμολογούνται από τον δίσκο του τροχού (αποσυναρμολογούμενα).
Ανάλογα με το αν οι ζάντες διαιρούνται ή όχι, καθός και τον τρόπο διαίρεσης τους χωρίζονται σε διάφορους τύπους που είναι οι παρακάτω:
- Ζάντες διαιρούμενες κατά μήκος της περιφέρειας.
Στις ζάντες αυτές το ένα χείλος της εξωτερικής στεφάνης είναι σταθερό, ενώ το άλλο αφαιρείται και ονομάζεται πλευρικό δακτυλίδι. Το πλευρικό δακτυλίδι ασφαλίζεται στη ζάντα με ένα άλλο ασφαλιστικό δακτυλίδι. Οι διαιρούμενες αυτές ζάντες, χρησιμοποιούνται συνήθως στα μεγάλα οχήματα (λεωφορεία, μεγάλα φορτηγά και ρυμουλκούμενα), για να είναι εύκολα η τοποθέτηση των ελαστικών πάνω σ/αυτά. Στις ζάντες αυτές, δεν επιτρέπεται η χρησιμοποίηση ελαστικών χωρίς αεροθάλαμο (Tubeless) γιατί δεν είναι αεροστεγείς.
- Ζάντες διαιρούμενες εγκάρσια της περιφέρειας.
Τέτοιες ζάντες είναι οι Trilex, που χωρίζονται σε 3 εγκαρσία τμήματα και συμπλέκονται το ένα με το άλλο. Σαν δίσκος προσαρμόζεται ένας ακτινωτός σταυρός.
- Συμπαγείς (μη διαιρούμενες ζάντες),
Οι ζάντες αυτές χρησιμοποιούνται στα επιβατικά και μικρά φορτηγά. Η εξωτερική στεφάνη είναι ενιαία και συγκολλάται πάνω στο δίσκο του τροχού. Υπάρχει όμως και η περίπτωση να κατασκευαστούν σαν ένα ενιαίο χυτό σύνολο σε ειδικές πρέσες, η εξωτερική στεφάνη και ο δίσκος του τροχού.
Ανάλογα με τη μορφή της διατομής της εξωτερικής στεφάνης, οι ζάντες διακρίνονται σε:
Οι ζάντες αυτές μπορεί να είναι συμμετρικές, η μη συμμετρικές. Αν χρησιμοποιηθούν σε επιβατικά αυτοκίνητα με ελαστικά χωρίς αεροθάλαμο (Tubeless), τότε πρέπει να έχουν υπερυψώσεις στην πλάτη (πλαϊνό) της ζάντες κοντά στο κοίλωμα, που μπορεί να είναι είτε στρογγυλές είτε επίπεδες. Και οι δύο αυτές υπερυψώσεις , έχουν σκοπό να εμποδίζουν τα χείλη του ελαστικού να βγουν έξω από τις πλάτες της ζάντες, όταν αναπτυθούν ισχυρές πλευρικές δυνάμεις, κατά τις γρήγορες στροφές ενός αυτοκινήτου. Αυτό είναι περισσότερο επικίνδυνο σε tubeless ελαστικά, στα οποία δημιουργείται απότομη διαφηγή αέρα.
- Ζάντες με ενδίαμεσου βάθους κοίλωμα.
Στις ζάντες αυτές το βάθος του κοιλώματος δεν είναι πόλη μεγάλο.
Στις ζαντες αυτές, η πλάτη έχει μια λοξή κλίση, με σκοπό την καλύτερη στήριξη του ελαστικού πάνω σ/αυτή.
- Ζάντες με επίπεδο κοίλωμα.
Οι ζαντες αυτές χρησιμοποιούνται σήμερα ελάχιστα π.χ. στα ρυμουλκούμενα. Οι διαστάσεις των ζαντών έχουν τυποποιηθεί και μετρώνται σε ίντσες. Οι δύο κύριες διαστάσεις είναι το πλάτος (α), μεταξή των 2 χειλών της εξωτερικής στεφάνης και η διάμετρος D του τροχού χωρίς το ελαστικό.
Παράδειγμα: Ζάντα διαστάσεων 4JX15H
- Πλάτος μεταξή 2 χειλών εξωτερικής στεφάνης, α=4 ίντσες.
- Διάμετρος τροχού χωρίς ελαστικό, D=15 ίντσες.
- Το γράμμα J συμβολίζει την διάσταση του χείλους της εξωτερικής στεφάνης.
- Το σύμβολο X δείχνει ότι πρόκειται για ζάντα με βαθύ κοίλωμα.
- Το γράμμα H δείχνει, ότι η ζάντα έχει μια υπερύψωση στην εξωτερική πλάτη κοντά στο κοίλωμα.
Στη θέση του γράμματος Η μπορούν να εμφανιστούν οι εξής ενδείξεις:
H2= Υπερυψώσεις και στις 2 πλάτες της ζάντας κοντά στο κοίλωμα.
FH= Οριζόντια υπερύψωση στην εξωτερική πλάτη κοντά στο κοίλωμα.
FH2= Οριζόντιες υπερυψώσεις και στις 2 πλάτες της ζάντας κοντά στο κοίλωμα.
CH= Σύνθετες υπερυψώσεις. Οριζόντια υπερύψωση στην εξωτερική πλάτη και στρογγυλή υπερύψωση στην εσωτερική πλάτη κοντα στο κοίλωμα.